كي از موارد
آموزش صخره نوردي بولدرينگ بوده كه بدون استفاده از طناب بوده و بر روي ديواره هاي كوتاه يا در سالنهايي كه براي آموزش
صخره نوردي اجرا شده و يك پد زميني براي فرد در زير محل پهن شده كه در صورت سقوط احتمالي براي جلوگيري از آسيب ديدگي كاربرد داشته.
بعضي اوقات افرادي را ديده ايم كه بر روي ساختمان ها به صخره نوردي مشغول هستند كه به اين نوع بولدرينگ گفته شده كه برگرفته از اسم ساختمان و صعود است كه با تركيب شدن آنها به نام بولدرينگ معروف است.
تعداد سنگنوردان ساختماني معدود بوده و بالاترين درجه صعود V16 بوده كه براي اولين بار كوهنورد معروف انگليسي وينتروپ از ساختمان دانشگاه كمبريج بالا رفت و دانشجويان از آن تاريخ شروع به صخره نوردي از ساختمان دانشگاه شدند .
سنگنوردان معروفي از قبيل آدام اوندرا، پائول رابينسون، دانيل وودز بوده كه ورزش بولدرينگ داراي مخالفت هاي صاحب ساختمان ها و مامورين انتظامي شده كه معمولا در هنگام شب و در مكان هايي دور از شلوغي انجام شده كه به برخي از افراد پشت بام نوردي گفته شده كه مانورها و حركات نمايشي جالبي را ارائه ميدهند كه باعث جلب توجه افراد رهگذر شده .
يكي از افراد معروفي كه به بولدرينگ مشغول است آلين روبرت بوده كه به /ان مرد عنكبوتي گفته شده كه از برج خليفه در دبي صعود كرده و از حمايت استفاده نميكند.همين الان مي توانيد محصول فوق را به صورت
خريد اينترنتي از فروشگاه تهران خريد تهيه نماييد.
موارد كمكي در آموزش صخره نوردي:
به هر سنگ و صخره در صخره نوردي شيب گفته شده و يا از نظر افراد سنگنورد با نام هاي ديگري بوده.

ديواره :به سنگي كه كاملا عمودي است را گويند.
شيب : به شيب ۶۰ درجه اي گفته شده.
شيب منفي: به شيبي با زاويه ي ۹۰ درجه اي گفته شده.
كلاهك : به شيب منفي كه درجه آن بيشتر شود را گويند.
كلاهك كامل:
به شيبي كه ۱۸۰ درجه داشته و با زمين موازي است. و هر سنگ داراي شكاف يا ناهمواري هايي بوده كه كاملا صاف نيست .
طاقچه: يك سطح روي سنگ را طاقچه گفته.
گيره بزرگ و كوچك:به درزها و شكاف هاي روي سنگ را گفته .
گيره هاي ناخني: به گيره هاي كوچك گويند.
گيره انگشتي: به مقدار درز بزرگتر از گيره ناخني گفته شده.
گيره مشتي: به درزها و گيره هاي بزرگتر از انگشتي گفته شده.
لاخ بدني :
به شكاف هاي عميقي كه فرد ميتواند درون ان قرار گيرد گفته شده.
تنوره: به شكاف هاي بزرگي كه براي بالا رفتن از صخره و صعود كمك كرده و فاصله ي آن ها بين گيره هاي مشتي و بدني بوده ودر مواجه با آن ها بسيار بايد احتياط كرد با نام لاخ بازو و دست نيز نامگذاري ميشوند.
در حين آموزش صخره نوردي نقطه اي بين دو ديواره كوچك وجود دارد كه به دو حالت ديده ميشود كه يك زاويه داخلي مثل فاصله ي بين دو ديوار در اتاق و يا به صورت زاويه ي خارجي ديده شده . كه به زاويه ي داخلي كنج هم گفته شده و به زاويه ي خارجي تيغه گفته شده كه با نام گرده ماهي نيز نامگذاري شده .
به بريدگي هايي كه براي آموزش صخره نوردي نيز كاربرد داشته را دهليز، تنوره، معبر گفته شده.
به برجستگي هايي كه بر روي صخره ها وجود دارد يك منقاري گفته شده كه با ديواره ي سنگي موازات بوده
برج سنگي: به صخره ي تيزي كه برآمده باشد را برج سنگي گويند و اگر داراي اندازه ي بالاي ۵۰ متر باشد را شاخك يا سوزني بزرگ خوانده شده.
مسير: به راه هاي مختلفي كه بر روي صخره ها در آموزش صخره نوردي براي صعود و بالارفتن گفته شده را مسير گفته كه اگر اولين بار صعود كرده باشد اسم خود را بر روي صخره مينويسند .
در آموزش صخره نوردي به جايي كه ابتداي مسير است كارگاه اول و در جايي كه صعود پايان گرفته را انتهاي مسير گويند..
به مسيري كه از طول يك طناب بيشتر است را مسير طولاني گويند كه بايد در چندمرحله به صعود پرداخته شود.كه در هر مرحله اي به طول طناب افزوده شده و به هر طول طنابي كه حمايت شده كارگاه نام داشته .
اهميت تمرين در آموزش صخره نوردي:
براي تمرينات صخره نوردي هميشه نبايد از ديواره هاي بلند و خطرناك استفاده شود بلكه بايد اول با تمرين در ديواره هاي با ارتفاع كم قدرت بدني را افزايش داده و كتف و بازو و دست ها را قوي كرده تا بتوان در ارتفاعات بيشتر نيز به راحتي آن را انجام داد.

كارگاه در آموزش صخره نوردي:
در صخره نوردي كارگاه اهميت داشته و به آخرين نقطه ي قابل اطمينان صخره نورد را كارگاه گفته و بايد فشار سقوط را تحمل كرد.
در برقرار كردن كارگاه ها مواردي را بايد رعايت كرده:
اگر براي كارگاه از دو نقطه ي حمايتي ميخواهيد استفاده كنيد از زاويه ي زير ۶۰ درجه استفاده شود چون با زياد شدن زاويه فشار بيشتري به ابزارها وارد شده و از فشار اوليه دوبرابر است.
اگر در حين بالارفتن يكي از نقاط حمايتي در مسير بالايي است يك گره بر آن زده شود تا اگر باز شد ضربه ي كمتري به كارگاه وارد شود.
در حين حركات آموزش صخره نوردي بايد جهت فشار را در نظر گرفت كه اگر از ابزار استفاده ميكنيد بايد از گره هشت استفاده كرد.
كارگاه چيست:
به نقطه ي قابل تكيه كردني كه فشارهاي وارده بر اثر ضربات را تحمل ميكند گفته شده .براي داشتن يك كارگاه بايد در راستاي نيروهايي كه وارد ميشود بايد دقت كرده .
در حين بالا رفتن ابزار و كارگاه بايد داراي فاصله ي بالاي ۹۰ درجه باشند تا فشار وارده بيشتر برروي ابزارهاي دوطرف وارد شود و اگر زاويه مركز بين دوبازو از ۶۰ درجه كمتر باشد نيرويي كه به ابزارها وارد ميشود كمتر خواهد بود. و در زاويه ي ۱۲۰ درجه فشار كاملا بر روي بازوهاي كارگاه منتقل شده كه بسيار خطرناك است. و اگر زاويه ۳۰ درجه باشد نصفي از نيرو و فشار به طرف بازوهاي ابزار منتقل شده .
انواع كارگاه :
كارگاه طبيعي
كارگاه مصنوعي
كارگاه مركب
كارگاه طبيعي:
به كارگاهي كه براساس عواملي كه در حين حركت بوجود امده گفته شده كه ميتوان از تسمه ها و طناب و تسمه هايي استفاده كرد . بيشتر كارگاه هاي طبيعي به صورت يك طرفه هستند و با بستن طناب به دور منقار نگهدارنده سنگ قابل مسير حركت را تعيين ميكنند و در بستن طناب به دور منقار سنگي بايد توجه شود كه بر روي حفره هاي صخره باشد و روي لبه هاي تيز سنگ قرار نگيرد.
كارگاه مصنوعي :
به كارگاهي كه با فروكردن ميخ و ابزار مخصوص درون شكاف سنگ ها باعث بالا رفتن شده گفته شده كه در آموزش صخره نوردي كارگاه مصنوعي داراي دو كارگاه بوده :
كارگاه داراي ۲ نقطه ي اتكا
كارگاه داراي ۳ نقطه ي اتكا
در حين بالارفتن بايد حداقل از دو نوع نقطه ي اتكا استفاده كرد به طوري كه در حين بالا رفتن اگر يكي از نقاط اتكا از بين رفت يا شكست كل حمايت كارگاه از بين نرود.
كارگاه تركيبي : كارگاهي در اموزش صخره نوردي كه با استفاده از هم از ابزارهاي طبيعي استفاده شده هم از ابزارهاي مصنوعي كه به آن مركب نيز گفته شده.
حالت استقرار در كارگاه ها:
۱) كارگاه راحت : به كارگاهي كه بر روي يك سكو نصب شده و و حمايت چي ميتواند به راحتي روي آن بنشيند كارگاه راحت نام دارد.
۲) كارگاه نيمه راحت: حمايت چي ميتواند نيمي از بدن را به اطراف كارگاه به حالت تكيه در آورده.
۳) كارگاه معلق: فرد حمايت چي در هوا آويزان است و جاپايي نداشته .

موارد اتصال با كارابين پيچ:
كارگاه ها بر اساس نقطه ي ثقل به دو دسته تقسيم ميشوند:
ديناميك : با تغيير حالت حركت و نيرويي كه به نقطه ي اتكا وارد ميشود تقسيم شده
استاتيك : اگر جهت نيروي وارد شده به كارگاه تغيير كند بر روي نقاط اتكا تقسيم نميشود.
ابزار فرود در غار :
Simple: يكي از پراستفاده ترين ابزار براي فرود در غار بوده كه از قرقره هاي گردان و متحرك استفاده ميشود كه به سرعت فرود تاثير داشته و داراي قفل اتوماتيكي نبوده و بايد در حين اموزش صخره نوردي براي فرود دقت كافي را انجام داد . در حين فرود غارنوردي يك شانت در بالاي ابزار فرود به طناب وصل ميشود كه معمولا به دم گاوي بلندتر به هارنس فرد غارنورد متصل ميشود.
روش انداختن طناب در آموزش صخره نوردي در فرود غارنوردي:
– حمايت شانت بايد به طناب وصل شود
– پلاك متحرك شانت را به طناب وصل كرده
– با توجه به ابزارها طناب را متصل كرده.
– پلاك هاي رويي را در جهت معكوس عقربه هاي ساعت چرخانده .
– استيل ورودي را در دست گرفته و با دست ديگر ادامه خروجي را از طناب گرفته و در پايين بدن قرار داده و با سر دادن طناب از بين دستان شانت را گرفته و فرود آييد.